GANTÉRĂ, gantére, s.f. Halteră (1). (< rus. ganteli) substantiv femininganteră
ganteră | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ganteră | gantera |
plural | gantere | ganterele | |
genitiv-dativ | singular | gantere | ganterei |
plural | gantere | ganterelor |