FUSIFÓRM, -Ă adj. În formă de fus. [Var. fuziform, -ă adj. / < fr. fusiforme, cf. lat. fusus – fus, forma – formă]. adjectivfusiform
fusifórm adj. m., pl. fusifórmi; f. fusifórmă, pl. fusifórme adjectivfusiform
fusiform a. în formă de fus. adjectivfusiform
FUSIFÓRM, -Ă, fusiformi, -e, adj. Care are formă de fus1 (I 1). [Var.: fuzifórm, -ă adj.] – Din fr. fusiforme. adjectivfusiform
FUSIFÓRM, -Ă, fusiformi, -e, adj. (Și în forma fuziform) Care are formă de fus (I 1). Cochilie fusiformă. Mușchi fusiform. ▭ Uredosporii se prezintă sub două forme, unii cu membrana subțire, ovali sau fuziformi... alții sferici-poliedrici. SĂVULESCU, M. U. II 248. – Variantă: fuzifórm, -ă adj. adjectivfusiform
fusiform adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | fusiform | fusiformul | fusiformă | fusiforma |
plural | fusiformi | fusiformii | fusiforme | fusiformele | |
genitiv-dativ | singular | fusiform | fusiformului | fusiforme | fusiformei |
plural | fusiformi | fusiformilor | fusiforme | fusiformelor |