FONOFÍLM s. n. film sonor. (< fono- + film) substantiv neutrufonofilm
fonofilm substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | fonofilm | fonofilmul |
plural | fonofilme | fonofilmele | |
genitiv-dativ | singular | fonofilm | fonofilmului |
plural | fonofilme | fonofilmelor |