fil (-li) s. m. Elefant. – Var. pil. Mr. fil. – Tc. (arab) fil, din per. pîl (Meyer 100; Șeineanu, II, 171; Eguilaz 167), cf. alb. filj, sb., bg. fil, sp. alfil. Sec. XVII, înv. Cf. fildeș. – [3360] substantiv masculinfil
-FIL3 Element secund de compunere savantă cu semnificația „prieten”, „amator”, „iubitor”. [< fr. -phil, it. -filo, cf. gr. philos]. substantiv masculinfil
FIL1 s.m. Monedă divizionară, a mia parte dintr-un dolar în Bahrain, Emiratele Arabe Unite, Irak, Iordania și Kuweit, respectiv a suta parte dintr-un riyal în Yemen. (cf. engl., fr. fil < arab. fals, fils < lat. follis = foale, poșetă (de piele), ban) [și MW] substantiv masculinfil
-FÍL5, -FÍLĂ2, elem. v. filo3-. substantiv masculinfil
fil (-li), s. m. – Elefant. – Var. pil. Mr. fil. Tc. (arab.) fil, din per. pîl (Meyer 100; Șeineanu, II, 171; Eguilaz 167), cf. alb. filj, sb., bg. fil, sp. alfil. Sec. XVII, înv. Cf. fildeș. substantiv masculinfil
1) fil m. (turc. ar. fil; ngr. fili, bg. sîrb. fil, alb. filĭ; sp. alfil. V. fildeș, pil 1). Sec. 18. Elefant. substantiv masculinfil
2) *-fil, -ă (vgr. philos, amic). Sufix adjectival care înseamnă „ĭubitor de”: bibliofil, galofil, germanofil. La Grecĭ e și prefix, ca´n filelen, filantrop, filolog, filosof. Și rom. se zice filoromân, filogal. V. -filie. substantiv masculinfil
fil substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | fil | filul |
plural | fili | filii | |
genitiv-dativ | singular | fil | filului |
plural | fili | fililor |