FESTIVÍSM s. n. Caracter exagerat festiv. – Festiv + suf. -ism. substantiv neutrufestivism
festivism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | festivism | festivismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | festivism | festivismului |
plural | — | — |