FARINGOTÓM s. n. instrument folosit în faringotomie. (< fr. pharyngotome) substantiv neutrufaringotom
faringotom substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | faringotom | faringotomul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | faringotom | faringotomului |
plural | — | — |