FARÍN adj.invar. Zahăr farin = zahăr măcinat ca un praf fin; zahăr-pudră. [< fr. farine]. substantiv neutrufarin
FARÍN adj. inv. (despre unele produse alimentare, zahăr) măcinat foarte fin, sub formă de pudră. (< fr. farine, lat. farina) substantiv neutrufarin
farín adj. invar. substantiv neutrufarin
FARÍN adj. invar. (Despre zahăr sau alte produse alimentare) Care se prezintă sub formă de pudră. – Din fr. farine „faină”. substantiv neutrufarin
farin substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | farin | farinul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | farin | farinului |
plural | — | — |