FÁNUM s.n. Teren sau edificiu consacrat cultului unui zeu la romani. [< lat. fanum]. substantiv neutrufanum
FÁNUM s. n. (la romani) teren, edificiu consacrat cultului unui zeu. (< lat. fanum) substantiv neutrufanum
fanum substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | fanum | fanumul |
plural | fanumuri | fanumurile | |
genitiv-dativ | singular | fanum | fanumului |
plural | fanumuri | fanumurilor |