FANTAZÁ vb. I. intr. A improviza, a plăsmui; a delira. [Cf. germ. fantasieren]. verbfantaza
FANTAZÁ vb. intr. a-și imagina, a plăsmui fantasme. ◊ a delira. (< germ. fantasieren) verbfantaza
*fantazá (a ~) (livr.) vb., ind. prez. 3 fantazeáză verbfantaza
FANTAZÁ, fantazez, vb. I. Intranz. 1. (Livr.) A plăsmui fantasme (2). 2. A spune lucruri imaginate. – De la fantezie. verbfantaza
fantaza verb | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)fantaza | fantazare | fantazat | fantazând | singular | plural | ||
fantazând | fantazați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | fantazez | (să)fantazez | fantazam | fantazai | fantazasem | |
a II-a (tu) | fantazezi | (să)fantazezi | fantazai | fantazași | fantazaseși | ||
a III-a (el, ea) | fantazează | (să)fantazai | fantaza | fantază | fantazase | ||
plural | I (noi) | fantazăm | (să)fantazăm | fantazam | fantazarăm | fantazaserăm | |
a II-a (voi) | fantazați | (să)fantazați | fantazați | fantazarăți | fantazaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | fantazează | (să)fantazeze | fantazau | fantazară | fantazaseră |