FANARIOTIZÁ vb. tr., refl. a imprima, a-și însuși felul de a fi, de a se comporta al fanarioților. (< fanariot + -iza) verbfanariotiza
FANARIOTIZÁ, fanariotizez, vb. I. Refl. A adopta, a-și însuși obiceiurile, limba, cultura grecească (din epoca fanarioților). [Pr.: -ri-o-] – Fanariot + suf. -iza. verbfanariotiza
FANARIOTIZÁ, fanariotizez, vb. I. Tranz. A supune influenței fanarioților, a face să adopte spiritul, limba, cultura grecească. Înainte de... începutul veacului al XIX-lea, țara era fanariotizată. IBRĂILEANU, SP. CR. 4. – Pronunțat: -ri-o-. verbfanariotiza
fanariotiza verb | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)fanariotiza | fanariotizare | fanariotizat | fanariotizând | singular | plural | ||
fanariotizând | fanariotizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | fanariotizez | (să)fanariotizez | fanariotizam | fanariotizai | fanariotizasem | |
a II-a (tu) | fanariotizezi | (să)fanariotizezi | fanariotizai | fanariotizași | fanariotizaseși | ||
a III-a (el, ea) | fanariotizează | (să)fanariotizai | fanariotiza | fanariotiză | fanariotizase | ||
plural | I (noi) | fanariotizăm | (să)fanariotizăm | fanariotizam | fanariotizarăm | fanariotizaserăm | |
a II-a (voi) | fanariotizați | (să)fanariotizați | fanariotizați | fanariotizarăți | fanariotizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | fanariotizează | (să)fanariotizeze | fanariotizau | fanariotizară | fanariotizaseră |