FALCONÉT s. n. (în trecut) tun mic montat printr-un pivot pe copastia unei nave. (< it. falconetto) substantiv neutrufalconet
falconét (falconéte), s. n. – Tun de calibru redus. It. falconetto (sec. XIX). substantiv neutrufalconet
*falconét n., pl. e (it. falconetto). Odinioară, un fel de tun mic. substantiv neutrufalconet
falconét (înv.) s. n., pl. falconéte substantiv neutrufalconet
falconet n. vechiu tun de foarte mic calibru (BĂLC.). substantiv neutrufalconet
FALCONÉT, falconete, s. n. (Înv.) Tun de calibru redus. – Din it. falconetto. substantiv neutrufalconet
FALCONÉT, falconete, s. n. (Învechit, mai ales în expr. tun-falconet) Tun de calibru mic. Romînii luară în astă izbîndă șase steaguri și două tunuri-falconete. BĂLCESCU, O. II 75. substantiv neutrufalconet
falconet substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | falconet | falconetul |
plural | falconete | falconetele | |
genitiv-dativ | singular | falconet | falconetului |
plural | falconete | falconetelor |