FACTÍBIL, -Ă, factibili, -e, adj. v. ușór adj. 7. Facil, factibil, lesne de făcut. – [DER] adjectivfactibil
factibil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | factibil | factibilul | factibilă | factibila |
plural | factibili | factibilii | factibile | factibilele | |
genitiv-dativ | singular | factibil | factibilului | factibile | factibilei |
plural | factibili | factibililor | factibile | factibilelor |