EXOEMISIÚNE s. f. emisiune de electroni de către o suprafață (ne)metalică supusă în prealabil unei acțiuni fizice. (< fr. exoémission) substantiv femininexoemisiune
exoemisiune substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | exoemisiune | exoemisiunea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | exoemisiuni | exoemisiunii |
plural | — | — |