evhológhion (evhologhioáne), s. n. – Carte de rugăciuni. – Var. efhologhiu. Ngr. εὐχολογιον. Sec. XVII. substantiv neutruevhologhion
evhologhion substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | evhologhion | evhologhionul |
plural | evhologhioane | evhologhioanele | |
genitiv-dativ | singular | evhologhion | evhologhionului |
plural | evhologhioane | evhologhioanelor |