EVANGHELIZÁ vb. I. tr. (Rar) A converti la creștinism. [Var. evangeliza vb. I. / cf. fr. évangéliser, lat. bis. evangelizare]. verb tranzitivevangheliza
EVANGHELIZÁ vb. tr. a converti la creștinism. (< fr. évangéliser, lat. evangelizare) verb tranzitivevangheliza
evanghelizá (a ~) vb., ind. prez. 3 evanghelizeáză verb tranzitivevangheliza
EVANGHELIZÁ, evanghelizez, vb. I. Tranz. (Rar) A converti la creștinism. – Din fr. évangéliser, lat. evangelizare. verb tranzitivevangheliza
EVANGHELIZÁ, evanghelizez, vb. I. Tranz. (Rar, cu privire la o țară, o regiune etc.) A converti la creștinism. verb tranzitivevangheliza
evangheliza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)evangheliza | evanghelizare | evanghelizat | evanghelizând | singular | plural | ||
evanghelizând | evanghelizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | evanghelizez | (să)evanghelizez | evanghelizam | evanghelizai | evanghelizasem | |
a II-a (tu) | evanghelizezi | (să)evanghelizezi | evanghelizai | evanghelizași | evanghelizaseși | ||
a III-a (el, ea) | evanghelizează | (să)evanghelizai | evangheliza | evangheliză | evanghelizase | ||
plural | I (noi) | evanghelizăm | (să)evanghelizăm | evanghelizam | evanghelizarăm | evanghelizaserăm | |
a II-a (voi) | evanghelizați | (să)evanghelizați | evanghelizați | evanghelizarăți | evanghelizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | evanghelizează | (să)evanghelizeze | evanghelizau | evanghelizară | evanghelizaseră |