EUGENÉTIC, -Ă adj. Referitor la eugenie; eugenezic, eugenic. [Pron. e-u-. / cf. germ. eugenetisch]. adjectiveugenetic
EUGENÉTIC, -Ă I. adj. referitor la eugenie; eugenezic. II. s. f. eugenie. (< germ. eugenetisch, /II/ germ. Eugenetik) adjectiveugenetic
EUGENÉTICĂ s.f. Eugenie. [Gen. -cii. / < germ. Eugenetik]. substantiv feminineugenetică
eugenétică (e-u-) s. f., g.-d. art. eugenéticii substantiv feminineugenetică
EUGENÉTICĂ s. f. Eugenie. [Pr.: e-u-] – Din germ. Eugenetik. substantiv feminineugenetică
eugenetică | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | eugenetică | eugenetica |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | eugenetici | eugeneticii |
plural | — | — |