ERMETIZÁRE s.f. Acțiunea de a ermetiza. [< ermetiza]. substantiv femininermetizare
ERMETIZÁ vb. I. tr. (Rar) A face ermetic, de neînțeles. [Cf. fr. hermétiser]. verb tranzitivermetiza
ERMETIZÁ, ermetizez, vb. I. Tranz. (Livr.) A face ermetic, de neînțeles. – Din fr. hermétiser. verb tranzitivermetiza
ermetizare substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ermetizare | ermetizarea |
plural | ermetizări | ermetizările | |
genitiv-dativ | singular | ermetizări | ermetizării |
plural | ermetizări | ermetizărilor |