EPITÉTIC adj. n. 1. (Despre stil) Încărcat cu epitete. 2. Referitor la epitet. [< fr. épithétique]. adjectivepitetic
EPITÉTIC adj. 1. (despre stil) încărcat cu epitete. 2. referitor la epitet. (< fr. épithétique) adjectivepitetic
epitétic adj. m., pl. epitétici; f. epitétică, pl. epitétice adjectivepitetic
EPITÉTIC, -Ă, epitetici, -ce, adj. (Despre stil) Care are multe epitete, încărcat cu epitete. – Din fr. épithétique. adjectivepitetic
epitetic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | epitetic | epiteticul | epitetică | epitetica |
plural | epitetici | epiteticii | epitetice | epiteticele | |
genitiv-dativ | singular | epitetic | epiteticului | epitetice | epiteticei |
plural | epitetici | epiteticilor | epitetice | epiteticelor |