EPITELIÓM s.n. (Med.) Tumoare malignă a epiteliului; carcinom. [Pron. -li-om, pl. -oame. / < fr. epithélioma]. substantiv neutruepiteliom
EPITELIÓM s. n. tumoare malignă a țesutului epitelial. (< fr. épithéliome) substantiv neutruepiteliom
!epitelióm (-li-om) s. n., pl. epitelioáme substantiv neutruepiteliom
EPITELIÓM, epitelioame, s. n. (Med.) Tumoare malignă a epiteliului, carcinom. [Pr.: -li-om. – Pl. și: epiteliomuri] – Din fr. épithéliome, épithélioma. substantiv neutruepiteliom
*epiteliómă f., pl. e (d. epiteliŭ). Med. Tumoare canceroasă constituită de țesutu epitelial. substantiv neutruepiteliomă
epiteliom substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | epiteliom | epiteliomul |
plural | epiteliomuri | epitelioamele | |
genitiv-dativ | singular | epiteliom | epiteliomului |
plural | epiteliomuri | epiteliomurilor |