*epistolíe f. (ngr. epistolí). Vechĭ. Rar azĭ. Epistolă, scrisoare religioasă. substantiv femininepistolie
epistolíe (înv.) s. f., art. epistolía, g.-d. art. epistolíei; pl. epistolíi, art. epistolíile substantiv femininepistolie
epistolie f. pop. epistolă: Epistolia Maicei Domnului. [Gr. mod.]. substantiv femininepistolie
EPISTOLÍE, epistolii, s. f. (Înv.) Scrisoare. – Din ngr. epistolí. substantiv femininepistolie
EPISTOLÍE, epistolii, s. f. (Învechit și popular) Scrisoare. Unii soldați... prindeau a scrie pe coji de mesteacăn, pe scîndurele, pe bucăți de cartoane, epistolii de dor și amărăciune către cei din țară. CAMILAR, N. I 251. substantiv femininepistolie
epistolie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | epistolie | epistolia |
plural | epistolii | epistoliile | |
genitiv-dativ | singular | epistolii | epistoliei |
plural | epistolii | epistoliilor |