EPISTÁTIC, -Ă adj. referitor la epistazie. ♦ genă ~ă = genă, dintr-o pereche de alele, care împiedică manifestarea unei gene dominante dintr-o altă pereche de alele. (< fr. épistatique) adjectivepistatic
epistatic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | epistatic | epistaticul | epistatică | epistatica |
plural | epistatici | epistaticii | epistatice | epistaticele | |
genitiv-dativ | singular | epistatic | epistaticului | epistatice | epistaticei |
plural | epistatici | epistaticilor | epistatice | epistaticelor |