*epigramatíst, -ă s. (d. epigramă). Care face epigrame. substantiv masculinepigramatist
epigramatist substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | epigramatist | epigramatistul |
plural | epigramatiști | epigramatiștii | |
genitiv-dativ | singular | epigramatist | epigramatistului |
plural | epigramatiști | epigramatiștilor |