EPIGRAMÁTIC, -Ă adj. Cu caracter de epigramă; satiric, înțepător. [Cf. fr. épigrammatique, lat. epigrammaticus]. adjectivepigramatic
EPIGRAMÁTIC, -Ă adj. cu caracter de epigramă; satiric; epigramistic. (< fr. épigrammatique, lat. epigrammaticus) adjectivepigramatic
*epigramátic, -ă adj. (d. epigramă. V. gramatic). De epigramă: întorsătură epigramatică. adjectivepigramatic
epigramátic (-pi-gra-) adj. m., pl. epigramátici; f. epigramátică, pl. epigramátice adjectivepigramatic
epigramatic a. ce ține de epigramă. adjectivepigramatic
EPIGRAMÁTIC, -Ă, epigramatici, -ce, adj. Care are caracter de epigramă; satiric, caustic, înțepător. – Din fr. épigrammatique, lat. epigrammaticus. adjectivepigramatic
EPIGRAMÁTIC, -Ă, epigramatici, -e, adj. Care are caracter de epigramă, satiric, înțepător, usturător. Stil epigramatic. Literatură epigramatică. ▭ Urmează înainte și răspunde prin forma epigramatică. ALECSANDRI, S. 38. adjectivepigramatic
epigramatic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | epigramatic | epigramaticul | epigramatică | epigramatica |
plural | epigramatici | epigramaticii | epigramatice | epigramaticele | |
genitiv-dativ | singular | epigramatic | epigramaticului | epigramatice | epigramaticei |
plural | epigramatici | epigramaticilor | epigramatice | epigramaticelor |