EPIFENOMENÍST, -Ă adj. Referitor la epifenomenism. // s.m. și f. Adept al epifenomenismului. [< fr. épiphénoméniste, var. epifenomenalist, -ă]. adjectivepifenomenist
epifenomenist adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | epifenomenist | epifenomenistul | epifenomenistă | epifenomenista |
plural | epifenomeniști | epifenomeniștii | epifenomeniste | epifenomenistele | |
genitiv-dativ | singular | epifenomenist | epifenomenistului | epifenomeniste | epifenomenistei |
plural | epifenomeniști | epifenomeniștilor | epifenomeniste | epifenomenistelor |