EPIDIDÍM s.n. Mic corp oblong situat în lungul marginii dinapoi și de sus a testiculului. [Pl. -muri, -me. / < fr. épididyme]. substantiv neutruepididim
EPIDIDÍM1 s. n. mic corp oblong către partea superioară a testiculului. (< fr. épididyme) substantiv neutruepididim
EPIDIDIM2(O)- elem. „epididim”. (< fr. épididym/o/-, cf. gr. epididymis, deasupra testiculului) substantiv neutruepididim
epididim substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | epididim | epididimul |
plural | epididime | epididimurile | |
genitiv-dativ | singular | epididim | epididimului |
plural | epididimuri | epididimelor |