EPICÁRPIC, -Ă adj. Al epicarpului. [< fr. épicarpique]. adjectivepicarpic
epicarpic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | epicarpic | epicarpicul | epicarpică | epicarpica |
plural | epicarpici | epicarpicii | epicarpice | epicarpicele | |
genitiv-dativ | singular | epicarpic | epicarpicului | epicarpice | epicarpicei |
plural | epicarpici | epicarpicilor | epicarpice | epicarpicelor |