EPIBLÁST s. n. cotiledon rudimentar la monocotiledonate. (< fr. épiblaste) substantiv neutruepiblast
epiblast substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | epiblast | epiblastul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | epiblast | epiblastului |
plural | — | — |