EPIBIÓTIC, -Ă adj. care trăiește pe un substrat viu (miceliu, parazit). (< fr. épibiotique) adjectivepibiotic
epibiotic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | epibiotic | epibioticul | epibiotică | epibiotica |
plural | epibiotici | epibioticii | epibiotice | epibioticele | |
genitiv-dativ | singular | epibiotic | epibioticului | epibiotice | epibioticei |
plural | epibiotici | epibioticilor | epibiotice | epibioticelor |