EPIBIÓNT s. n. 1. organism care trăiește pe suprafața altor organisme. 2. altoi. (< fr. épibionte) substantiv neutruepibiont
epibiont substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | epibiont | epibiontul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | epibiont | epibiontului |
plural | — | — |