ENANTIOMÓRF, -Ă adj. Care este format din aceleași părți dar dispuse în sens invers. [Pron. -ti-o-. / < fr. énantiomorphe, cf. gr. enantios – contrar, morphe – formă]. adjectivenantiomorf
ENANTIOMÓRF, -Ă adj. din aceleași părți, dar dispuse în sens invers. (< fr. énantiomorphe) adjectivenantiomorf
enantiomórf (-ti-o-) adj. m., pl. enantiomórfi; f. enantiomórfă, pl. enantiomórfe adjectivenantiomorf
enantiomorf adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | enantiomorf | enantiomorful | enantiomorfă | enantiomorfa |
plural | enantiomorfi | enantiomorfii | enantiomorfe | enantiomorfele | |
genitiv-dativ | singular | enantiomorf | enantiomorfului | enantiomorfe | enantiomorfei |
plural | enantiomorfi | enantiomorfilor | enantiomorfe | enantiomorfelor |