EMPIRIOCRÍTIC, -Ă adj. Referitor la empiriocriticism. // s.m. și f. Adept al empiriocriticismului. [Pron. -ri-o-. / < empiriocriticism]. adjectivempiriocritic
EMPIRIOCRÍTIC, -Ă adj., s. m. f. (adept) al empiriocriticismului. (< rus. empiriokritik) adjectivempiriocritic
empiriocrític (-ri-o-cri-) adj. m., pl. empiriocrítici; f. empiriocrítică, pl. empiriocrítice adjectivempiriocritic
EMPIRIOCRÍTIC, -Ă, empiriocritici, -ce, adj. Care ține de empiriocriticism, propriu empiriocriticismului. [Pr.: -ri-o-] – Din rus. empiriokritik. adjectivempiriocritic
EMPIRIOCRÍTIC, -Ă, empiriocritici, -e, adj. Care ține de empiriocriticism, propriu empiriocriticismului. – Pronunțat: -ri-o-. adjectivempiriocritic
empiriocritic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | empiriocritic | empiriocriticul | empiriocritică | empiriocritica |
plural | empiriocritici | empiriocriticii | empiriocritice | empiriocriticele | |
genitiv-dativ | singular | empiriocritic | empiriocriticului | empiriocritice | empiriocriticei |
plural | empiriocritici | empiriocriticilor | empiriocritice | empiriocriticelor |