EMITROPÍE s. f. (min.) grupare regulată, uniformă a cristalelor identice. (< fr. hémitropie) substantiv femininemitropie
emitropie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | emitropie | emitropia |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | emitropii | emitropiei |
plural | — | — |