emiclic definitie

credit rapid online ifn

emiclíc (emiclícuri), s. n. – Rație, porție. Tc. yemekli (Șeineanu, III, 51). Sec. XVIII, înv. substantiv neutruemiclic

EMICLÍC, emiclicuri, s. n. (Înv.) Tain, mâncare. – Tc. yemeklik. substantiv neutruemiclic

credit rapid online ifn

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluiemiclic

emiclic  substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular emiclic emiclicul
plural emiclicuri emiclicurile
genitiv-dativ singular emiclic emiclicului
plural emiclicuri emiclicurilor
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z