EMBRIOTÓM s.n. Instrument folosit în embriotomie. [< fr. embryotome, cf. gr. embryon – embrion, tome – tăiere]. substantiv neutruembriotom
EMBRIOTÓM s. n. instrument folosit în embriotomie. (< fr. embryotome) substantiv neutruembriotom
embriotom substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | embriotom | embriotomul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | embriotom | embriotomului |
plural | — | — |