ELANSÁT, -Ă adj. (Franțuzism) Zvelt, avântat. [Cf. fr. élancé]. adjectivelansat
ELANSÁ vb. I. refl. (Franțuzism) A se avânta, a se repezi. [< fr. élancer]. verbelansa
ELANSÁ vb. I. refl. a se avânta, a năzui (spre). II. tr. (mar.) a ~ etrava = a construi etrava (la veliere), astfel încât să aibă o înclinare spre înainte, conferind zveltețe. (< fr. élancer) verbelansa
!elansá (a se ~) (livr.) vb. refl., ind. prez. 3 se elanseáză verbelansa
ELANSÁ, elansez, vb. I. Refl. (Livr.) A se avânta, a se repezi. – Din fr. élancer. verbelansa
elansat adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | elansat | elansatul | elansată | elansata |
plural | elansați | elansații | elansate | elansatele | |
genitiv-dativ | singular | elansat | elansatului | elansate | elansatei |
plural | elansați | elansaților | elansate | elansatelor |