EFEMERIZÁ vb. tr., refl. a face să devină, a deveni efemer. (< efemer + -iza) verb tranzitivefemeriza
EFEMERIZÁ, efemerizez, vb. I. Tranz. și refl. (Livr.) A face să devină sau a deveni efemer. – Efemer + suf. -iza. verb tranzitivefemeriza
efemerizat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | efemerizat | efemerizatul | efemerizată | efemerizata |
plural | efemerizați | efemerizații | efemerizate | efemerizatele | |
genitiv-dativ | singular | efemerizat | efemerizatului | efemerizate | efemerizatei |
plural | efemerizați | efemerizaților | efemerizate | efemerizatelor |