EDICTÁ vb. I. tr. A da un edict; a proclama. [< lat. edictare, cf. fr. édicter]. substantiv femininedicta
EDICTÁ vb. I. tr. A da un edict; a proclama. [< lat. edictare, cf. fr. édicter]. verb tranzitivedicta
EDICTÁ vb. tr. a da un edict; a proclama. (< lat. edictare, fr. édicter) verb tranzitivedicta
edictare | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | edictare | edictarea |
plural | edictări | edictările | |
genitiv-dativ | singular | edictări | edictării |
plural | edictări | edictărilor |