ECTROGÉN, -Ă adj. (despre substanțe) care provoacă malformații; teratogen. (< fr. ectrogène) adjectivectrogen
ectrogen adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | ectrogen | ectrogenul | ectrogenă | ectrogena |
plural | ectrogeni | ectrogenii | ectrogene | ectrogenele | |
genitiv-dativ | singular | ectrogen | ectrogenului | ectrogene | ectrogenei |
plural | ectrogeni | ectrogenilor | ectrogene | ectrogenelor |