ECTOBLÁST s.n. Ectoderm. [< fr. ectoblaste, cf. gr. ektos – în afară, blastos – vlăstar]. substantiv neutruectoblast
ECTOBLÁST s. n. 1. ectoderm. 2. lob membranos în partea opusă cotiledonului. (< fr. ectoblaste) substantiv neutruectoblast
ectoblast substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ectoblast | ectoblastul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | ectoblast | ectoblastului |
plural | — | — |