ECHIVOCITÁTE s.f. (Rar) Caracter echivoc. [Cf. it. equivocità]. substantiv femininechivocitate
ECHIVOCITÁTE s. f. caracter, stare echivocă; ambiguitate. (< it. equivocità) substantiv femininechivocitate
*echivocitáte f. (d. echivoc). Calitatea de a fi echivoc. Frază echivocă. substantiv femininechivocitate
echivocitate f. vorbă, frază în doi peri. substantiv femininechivocitate
ECHIVOCITÁTE s. f. (Rar) Caracter, stare echivocă. – Din it. equivocità. substantiv femininechivocitate
echivocitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | echivocitate | echivocitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | echivocități | echivocității |
plural | — | — |