ECHIMOLECULARITÁTE s.f. Stare a unei soluții echimoleculare. [Cf. fr. équimolécularité]. substantiv femininechimolecularitate
echimolecularitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | echimolecularitate | echimolecularitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | echimolecularități | echimolecularității |
plural | — | — |