ECHILIBRÁJ s.n. Echilibrare. [< fr. équilibrage]. substantiv neutruechilibraj
echilibraj substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | echilibraj | echilibrajul |
plural | echilibraje | echilibrajele | |
genitiv-dativ | singular | echilibraj | echilibrajului |
plural | echilibraje | echilibrajelor |