EBRAÍSM s.n. Mod de a vorbi propriu limbii ebraice. [< fr. hébraïsme]. substantiv neutruebraism
EBRAÍSM s. n. mod de a vorbi, propriu limbii ebraice. (< fr. hébraïsme) substantiv neutruebraism
*ebraízm n., pl. e. Particularitate a limbiĭ ebraice, judaizm. Spiritu Ebreilor [!]. substantiv neutruebraizm
ebraísm (e-bra-) s. n., pl. ebraísme substantiv neutruebraism
ebraism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ebraism | ebraismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | ebraism | ebraismului |
plural | — | — |