dușág (-guri), s. n. (Mold.) Saltea. Tc. düșek (Scriban). substantiv neutrudușag
dușắg n., pl. e și urĭ (turc. düšek, dösek, saltea). Mold. sud. Plapomă, ogheal, ĭorgan. temporardușăg
dușag | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | dușag | dușagul |
plural | dușaguri | dușagurile | |
genitiv-dativ | singular | dușag | dușagului |
plural | dușaguri | dușagurilor |