DOMINAȚIÚNE s.f. v. dominație. substantiv feminindominațiune
* dominațiúne f. (lat. dominátio, -ónis). Imperiŭ, domnie, suveranitate: dominațiunea romană a cuprins tot basinu Mediteraneĭ. Fig. Influență morală: dominațiunea geniuluĭ. – Și -áție. substantiv feminindominațiune
dominați(un)e f. 1. stăpânire, autoritate suverană; 2. influență morală considerabilă. substantiv feminindominațiune
dominațiune | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | dominațiune | dominațiunea |
plural | dominațiuni | dominațiunile | |
genitiv-dativ | singular | dominațiuni | dominațiunii |
plural | dominațiuni | dominațiunilor |