DISTRUCTÍBIL, -Ă adj. v. destructibil. adjectivdistructibil
*destructíbil, -ă adj. (lat. destructibilis, fr. destructible). Care se poate distruge. – Și di- (it. distruttibile). adjectivdestructibil
distructibil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | distructibil | distructibilul | distructibilă | distructibila |
plural | distructibili | distructibilii | distructibile | distructibilele | |
genitiv-dativ | singular | distructibil | distructibilului | distructibile | distructibilei |
plural | distructibili | distructibililor | distructibile | distructibilelor |