DISRITMÍE s. f. (med.) tulburare de ritm; ansamblul modificărilor anormale ale ritmului înregistrărilor electrice. (< fr. dysrythmie) substantiv feminindisritmie
disritmie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | disritmie | disritmia |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | disritmii | disritmiei |
plural | — | — |