DISCRETÓRIU s.n. Adunare de clerici care formează consiliul superiorului unei mănăstiri catolice. [Pron. -riu, pl. -ii. / < lat.bis. discretorium, cf. fr. discrétoire]. substantiv neutrudiscretoriu
DISCRETÓRIU s. n. adunare de clerici, consiliul superiorului unei mănăstiri catolice. (< lat. discretorium, fr. discrétoire) substantiv neutrudiscretoriu
discretoriu substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | discretoriu | discretoriul |
plural | discretorii | discretoriile | |
genitiv-dativ | singular | discretoriu | discretoriului |
plural | discretorii | discretoriilor |