DISCIPLINÁBIL, -Ă adj. Care poate fi disciplinat; docil. [Cf. fr. disciplinable]. adjectivdisciplinabil
DISCIPLINÁBIL, -Ă adj. care poate fi disciplinat; docil. (< fr. disciplinable) adjectivdisciplinabil
* disciplinábil, -ă adj. (lat. disciplinabilis). Care se poate disciplina. adjectivdisciplinabil
disciplinabil a. lesne de disciplinat. adjectivdisciplinabil
DISCIPLINÁBIL, -Ă, disciplinabili, -e, adj. Care poate fi disciplinat. – Disciplina + suf. -bil. adjectivdisciplinabil
disciplinabil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | disciplinabil | disciplinabilul | disciplinabilă | disciplinabila |
plural | disciplinabili | disciplinabilii | disciplinabile | disciplinabilele | |
genitiv-dativ | singular | disciplinabil | disciplinabilului | disciplinabile | disciplinabilei |
plural | disciplinabili | disciplinabililor | disciplinabile | disciplinabilelor |