DEZAMBALÁT, -Ă, dezambalați, -te, adj. Care a fost scos din ambalaj. – V. dezambala. adjectivdezambalat
DEZAMBALÁ vb. I. tr. A diminua sau suprima ambalajul; (fig.) a se potoli, a se liniști. [< fr. désemballer]. verb tranzitivdezambala
DEZAMBALÁ vb. 1. tr. 1. a scoate din ambalaj. 2. a face ca un motor ambalat să revină la turația normală. II. refl. (fig.) a se elibera de griji, a se retrage dintr-o acțiune. (< fr. désemballer) verb tranzitivdezambala
*dezambalá (a ~) (de-zam-/dez-am-) vb., ind. prez. 3 dezambaleáză verb tranzitivdezambala
DEZAMBALÁ, dezambalez, vb. I. Tranz. 1. A scoate ambalajul. 2. A face ca un motor ambalat să revină la viteza nominală. ♦ Refl. Fig. A se elibera de griji; a se retrage dintr-o acțiune, a renunța la ceva. – Din fr. désemballer. verb tranzitivdezambala
dezambalat adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | dezambalat | dezambalatul | dezambalată | dezambalata |
plural | dezambalați | dezambalații | dezambalate | dezambalatele | |
genitiv-dativ | singular | dezambalat | dezambalatului | dezambalate | dezambalatei |
plural | dezambalați | dezambalaților | dezambalate | dezambalatelor |